Samodzielna instalacja klimatyzacji – szczegółowy przegląd instalacji i prawidłowe podłączenie

Samodzielna instalacja klimatyzacyjna

Pytanie, czy możliwe jest zainstalowanie klimatyzatora własnymi rękami, niepokoi przede wszystkim właścicieli zupełnie nowych systemów split, którzy już zdążyli zapoznać się z cenami instalacji urządzeń klimatyzacyjnych. Rzeczywiście wiele firm zajmujących się instalacją klimatyzacji wysoko ceni swoje usługi, powołując się na złożoność instalacji, potrzebę korzystania z drogiego wysoce specjalistycznego sprzętu i obowiązkowe wysokie kwalifikacje specjalistów. Nie możesz się kłócić z ostatnim stwierdzeniem. Tylko nowo stworzeni właściciele klimatyzatorów są nadal zainteresowani możliwością samodzielnej instalacji, po pierwsze, jako perspektywy realnych oszczędności na opłatach za usługi instalacyjne (mówimy o dość dużej kwocie), a po drugie, jako dogodnej okazji do skonsolidowania własnych umiejętności i nauczenia się czegoś nowego. Czy można potępić pragnienie naszej osoby, aby dojść do sedna problemu, aby zrozumieć, jak samodzielnie zainstalować klimatyzator i wykonać instalację samodzielnie, nie gorzej niż prawdziwy mistrz? Jeśli pragnieniu towarzyszy umiejętność rzeczywistej oceny poziomu swoich umiejętności i umiejętności, to nie ma za to ceny! Dostarczone przez nas informacje na temat prawidłowego montażu klimatyzatora pomogą Ci naprawdę ocenić ilość prac instalacyjnych i porównać poziom umiejętności z wymaganymi.

Zadowolony

• Niezbędne narzędzia i wyposażenie
• Wybierz miejsce instalacji
• Szczegółowy plan instalacji
• Prawidłowo zainstaluj jednostkę wewnętrzną
• Zamontować jednostkę zewnętrzną
• Komunikacja między jednostkami – jak to zrobić?

Zanim zaczniesz studiować szczegółowe instrukcje instalacji, przeczytaj listę niezbędnych urządzeń.

Niezbędne narzędzia i wyposażenie

• Wywierć wiertłem.
• Wiertarka elektryczna.
• Pompa próżniowa.
• Urządzenie do cięcia rur.
• Walcowanie.
• Riemer (fazowanie).
• Poziom.
• Klucz dynamometryczny.
• Kolektor Kolektor

Ręczne narzędzia do instalowania klimatyzatorów również nie będą wadliwe (szczypce, śrubokręty, młotek itp.)

Wybierz miejsce instalacji

Wybierając miejsce instalacji zarówno jednostek wewnętrznych, jak i zewnętrznych, należy wziąć pod uwagę następujące punkty: ważne jest, aby wziąć pod uwagę możliwość swobodnego dostępu do urządzenia (w celu ciągłego wykonywania prac związanych z czyszczeniem i wymianą filtrów).

Zastanów się również nad stosownością jak najkrótszej komunikacji między jednostkami wewnętrzną i zewnętrzną (chodzi tu nie tyle o ekonomiczną korzyść z używania mniejszej ilości materiałów eksploatacyjnych, ile o zmniejszenie ogólnej wydajności systemu przy jednoczesnym zwiększeniu długości komunikacji między jednostkami). Nie należy umieszczać jednostki wewnętrznej nad szafką lub wysokimi meblami (utrudniony przepływ schłodzonego powietrza spowoduje spadek wydajności urządzenia). Z tego samego powodu należy zachować minimalną odległość od sufitu i ścian (15 cm). Bardzo pożądana jest również koordynacja instalacji klimatyzatora z sąsiadami, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości. Instalacja jednostki zewnętrznej nie stwarza żadnych szczególnych problemów dla mieszkańców sąsiednich mieszkań, ale jest bardzo prawdopodobne, że ktoś może nie lubić hałasu pracującego wentylatora lub ociekającego kondensatu. I ostatni punkt, najbardziej oczywisty – przepływ zimnego powietrza nie powinien powodować dyskomfortu dla ludzi w pomieszczeniu, więc weź pod uwagę kierunek przepływu powietrza podczas instalacji. Po określeniu lokalizacji bloków przejdź do prac instalacyjnych.

Szczegółowy plan instalacji

• instalacja jednostki wewnętrznej;
• zamontować jednostkę zewnętrzną;
• wiercenie kanału w ścianie;
• układanie i łączenie łączności;
• ewakuacja obwodu;
• podłączenie klimatyzatora do sieci;
• Uruchamianie systemu Prawidłowo zainstaluj jednostkę wewnętrzną

Jednostka wewnętrzna systemu split jest zamontowana na specjalnej płycie dostarczonej z urządzeniem. Aby zapewnić niezawodne działanie urządzenia i zapobiec wypływaniu kondensatu, bardzo ważne jest równomierne zamocowanie płyty. Dlatego, aby określić ścisłą poziomą linię podczas znakowania, musisz użyć poziomu. W oznaczonych obszarach kołki są wbijane w otwory wstępnie nawiercone stemplem. Następnie za pomocą śrub wkręconych w kołki mocujemy płytę montażową i instalujemy na niej blok wewnętrzny.

Zamontować jednostkę zewnętrzną

Jednostka zewnętrzna jest umieszczona na wstępnie zainstalowanych wspornikach na zewnątrz budynku, zwykle pod oknem lub z boku, aby ułatwić konserwację. Aby uzyskać skuteczne dmuchanie, odległość od bloku do ściany powinna wynosić co najmniej 10 cm. Jeśli nie można naprawić wsporników z okna, wówczas do pracy będziesz musiał wynająć podnośnik koszowy lub skorzystać z usług wspinaczy.

Komunikacja między jednostkami – jak to zrobić?

Otwór w ścianie na przejście komunikacyjne wierci się za pomocą perforatora z wiertłem o średnicy 4-5 cm. Jeżeli ścieżka między blokami będzie zawierać rurkę drenażową do odprowadzania kondensatu, kanał należy wykonać ze spadkiem (5-10 stopni w kierunku ulicy). Wskazane jest ukrycie odcinka trasy od jednostki wewnętrznej do miejsca wejścia w ścianę w ścianie. Podczas bramkowania powstaje dużo pyłu, więc jeśli w pokoju są już wykonane naprawy, lepiej położyć tor na zewnątrz, a następnie zamknąć go ozdobnym pudełkiem.

Międzyblokowa trasa komunikacyjna obejmuje miedziane rury linii Freon, przewody zasilające i sterujące sprzętem, a także rurociąg drenażowy (zgodnie z przepisami kondensat z jednostki wewnętrznej musi zostać odprowadzony do kanalizacji, ale wielu po prostu go wyciąga). Wymaganą długość przewodów i rurociągów określa się, mierząc całkowitą długość trasy (plus mały margines 30-50 cm).

Do cięcia rur miedzianych konieczne jest użycie obcinaka do rur, a nie szlifierki lub piły do ​​metalu, aby uniknąć tworzenia się trocin, które mogą następnie doprowadzić do awarii klimatyzatora. Przed instalacją rurociągi są umieszczane w osłonie termoizolacyjnej; aby zapobiec wnikaniu gruzu do gruzu, otwory rurociągu są zamykane plastikowymi zatyczkami. Wszystkie elementy trasy są układane razem, przewijane taśmą winylową, po czym tor jest instalowany na miejscu.

Po ułożeniu komunikacji między jednostkami zaczynają łączyć przewody z autostradą freonową. Instrukcja instalacji klimatyzatora musi zawierać schemat okablowania, którego należy przestrzegać podczas pracy.

Długość rur jest regulowana (przyciąć żądany rozmiar), a następnie konieczne jest usunięcie zadziorów (fazowanie za pomocą rozwiertaka). Po nakręceniu nakrętki każda krawędź rur jest rozszerzana przez walcowanie. Następnie krawędzie są łączone z łącznikami jednostek wewnętrznych i zewnętrznych, dokręcając nakrętki kluczem dynamometrycznym (połączenia muszą być absolutnie szczelne).

Po zakończeniu łączenia trasy sprawdzają szczelność linii i „odkurzają” ją (usuwają wilgoć i powietrze) za pomocą pompy próżniowej. Aby to zrobić, pompa próżniowa jest podłączona do portu serwisowego jednostki zewnętrznej poprzez manometryczny kolektor, który, usuwając powietrze z układu, wytwarza w nim próżnię. Ten proces trwa około 20 minut (w zależności od objętości obwodu). Po wyłączeniu pompy na pół godziny obserwuj zmianę ciśnienia, jeśli igła manometru nie odbiega, oznacza to, że system jest szczelny. Dopiero po dokładnym sprawdzeniu szczelności można otworzyć kurki jednostki zewnętrznej i napełnić obwód freonem. Uwaga, wyciek freonu może spowodować awarię sprężarki, ale co ważniejsze, niezwykle szkodliwy wpływ freonu na ludzkie ciało.

Tak więc system jest zmontowany i wypełniony czynnikiem chłodniczym, pozostaje podłączyć klimatyzator do sieci i sprawdzić jego działanie. Schemat połączeń klimatyzatora jest prosty, w przypadku większości domowych systemów splitowych zasilacz jest podłączony do jednostki wewnętrznej, w tym celu wystarczy tylko podłączyć do niego gniazdo.

Teraz masz ogólny pomysł na to, jak zainstalować klimatyzator własnymi rękami. Chodziło o zainstalowanie systemu split jako najbardziej wydajnej odmiany domowych klimatyzatorów.

Instalacja mobilnego klimatyzatora nie wymaga interwencji wysoko wykwalifikowanych specjalistów: wystarczy umieścić urządzenie w odległości 2 m od okna (aby usunąć gorące powietrze), a następnie podłączyć je do sieci.