Procedura układania płytek klinkierowych: zasady i zalecenia dotyczące okładzin

Procedura układania płytki klinkierowej

Płytka klinkierowa jest popularnym materiałem budowlanym, jej instalacja jest dość prosta, ale wciąż istnieją pewne niuanse. Często zaczyna się od instalacji izolacji termicznej, ale czasami można się bez niej obejść. Odnosi się to do przypadków, w których ten kafelek układa się tylko dla urody. Zakres tego materiału okładzinowego jest bardzo szeroki: dekoracja fasad, przestrzenie wewnętrzne, chodniki ogrodowe, podjazdy do garaży.

Zadowolony

• Klinkier – jakość i trwałość
• Zalecenia dotyczące stylizacji
• Przednie panele termiczne z klinkierem
• Układanie płytek ceglanych na podłodze

Klinkier – jakość i trwałość

Płytki klinkierowe można bezpiecznie nazwać produktem przyjaznym dla środowiska, ponieważ do jego produkcji nie stosuje się sztucznych barwników, stosuje się plastyfikatory. Głównymi surowcami są określone odmiany wysoce plastycznych glinek. Proces produkcyjny polega na tym, że glina poddawana jest silnemu prasowaniu i wypalaniu w temperaturze 1200 stopni. Z tego powodu materiał jest wyjątkowo silny, a podczas wypalania powstaje cień. Ale to nie wszystkie zalety:

• wysoka jakość;
• niska absorpcja wody;
• doskonała odporność na mróz;
• trwałość;
• bezpretensjonalność w wyjeździe;
• odporność na zmiany temperatury, wilgotności, grzybów i bakterii;
• gęsta struktura zapewnia odporność na obciążenia mechaniczne.

Pod każdym względem płytki klinkierowe przekraczają wymagania norm europejskich, ale cechy funkcjonalne jego zalet nie są ograniczone. Jeśli chodzi o dekoracyjną ekspresję, zajmuje tutaj również wiodącą pozycję..

Płytki klinkierowe są dostępne w szerokiej gamie kolorów, która ma ponad 100 opcji, od bogatej czerwieni do neutralnej bieli. Co więcej, taką różnorodność osiąga się nie tylko dzięki rozwiązaniom kolorystycznym, powierzchnia płytki może być szorstka, nieprzetworzona, szkliwiona. A metoda wytłaczania pozwala wytwarzać produkty o różnych rozmiarach i kształtach.

Zalecenia dotyczące stylizacji

Technologia układania płytek klinkierowych wymaga ścisłego przestrzegania pewnych zasad, kierując się nimi, nawet początkujący glazurnik będzie w stanie wyjątkowo poradzić sobie z tym procesem.

Beton, żelbeton, ściany z cegieł, jastrychy cementowe, metal, stare powierzchnie mogą służyć jako podstawa do układania takich płytek. Najważniejsze jest to, że jest trwały i, oczywiście, a także wstępnie oczyszczony z brudu, wapna, smaru, pyłu, rdzy, pozostałości lakieru. Nie zapomnij o wyrównaniu do pionowości.

Ważne: wszystkie słabo przyczepne elementy gipsowe należy usunąć..

Przed ułożeniem płytek klinkierowych należy określić rozmiar i położenie dylatacji. Ten wskaźnik zależy od sztywności agregatu nici, warunków pracy pokoju.

Ważne: odległość między kompensatorami waha się między – 4-10 mm.

Jeśli baza jest zakurzona lub silnie chłonna, zaleca się potraktowanie powierzchni specjalną emulsją gruntującą. Gruntowanie stabilizuje i wzmacnia bazę, a przyczepność zaprawy i bazy wzrasta. Jeśli chodzi o nieprawidłowości, są one uszczelniane mieszaniną szpachli, rozwiązaniem wyrównującym.

Przed rozpoczęciem układania płytek elewacyjnych klinkierowych należy wziąć pod uwagę lokalizację płytek, ponieważ rozmiar powierzchni nie zawsze jest wielokrotnością wielkości płytki, biorąc pod uwagę szerokość szwu. W takich przypadkach musisz wyciąć płytkę.

Układanie płytek elewacyjnych rozpoczyna się od dołu, a jeszcze lepiej – od drugiego rzędu. Szereg piwnic (pierwszy) należy przykleić po ułożeniu płytek tarasowych. Ta sztuczka służy do ukrywania nierównych krawędzi płytek tarasowych, ponieważ jest cięta gorzej z powodu twardości.

Wybór liczby szpatułki zależy bezpośrednio od wielkości płytki, oczywiście im większy, tym więcej zębów powinno być. Aby szwy były takie same, konieczne jest użycie krzyżyków dystansowych.

Aby przygotować klej, mieszaninę wlewa się do wody i miesza ręcznie lub mechanicznie. Po wymieszaniu uzyskany roztwór pozostawia się na 10 minut do ostatecznego rozpuszczenia wszystkich składników chemicznych.

Ważne: ścisłe przestrzeganie norm określonych w instrukcji jest obowiązkowe.

Mieszanka klejowa jest nakładana na powierzchnię nie większą niż jeden metr kwadratowy, ponieważ roztwór przechowuje swoje właściwości klejące tylko 10-30 minut. Konkretny czas zależy od wilgotności, temperatury, rodzaju podłoża. Jeśli roztwór już wyschł na ścianie, usuń go i nałóż nową warstwę..

Uszczelnianie spoin można rozpocząć, jeżeli płytka klinkierowa zostanie trwale i niezawodnie połączona z powierzchnią (po około 24 godzinach). Proces ten odbywa się za pomocą specjalnych fug: roztwór jest głęboko wprowadzany do szwu za pomocą tarki z klejoną gumą lub gumową szpachelką. Po pojawieniu się matowej folii na kafelku możesz usunąć nadmiar szpachli (twardą gąbką, tarką przyklejoną gąbką ścierną).

Miejsca, w których cegły elewacyjne stykają się z okuciami, ramy drzwi i okien są wypełnione szczeliwem silikonowym lub poliuretanowym (dotyczy to również spoin termicznych). Aby prawidłowo przeprowadzić ten proces, należy zwilżyć masę silikonową i sąsiednią powierzchnię płytki wodą za pomocą rozpylacza ręcznego. Takie zwilżanie zapobiega przywieraniu kleju do płytki klinkierowej.

Ważne: można również przykleić płytki specjalną taśmą, którą należy oderwać po stwardnieniu szczeliwa.

Resztki uszczelniacza należy usunąć specjalnym narzędziem, które dodatkowo nadaje szewowi kształt.

Przednie panele termiczne z klinkierem

Elewacyjne panele termiczne elewacji są odporne na wpływy chemiczne, termiczne i biologiczne. Jest to rodzaj płyt styropianowych obłożonych płytkami klinkierowymi. Materiał ten był używany stosunkowo niedawno i nie zyskał jeszcze szerokiej dystrybucji. Ale jego zalety mówią same za siebie: okładziny elewacji budynków mieszkalnych mają nienaganny wygląd, a także trwałość, wysoką wydajność izolacji i zmniejszone straty ciepła.

Montaż paneli termicznych nie wymaga stosowania skomplikowanych mechanizmów, a ponadto wszystko jest zmniejszone koszty dekoracji, naprawy elewacji, problemy z wentylacją, tworzenie się zimnych mostów są rozwiązane.

Układanie płytek ceglanych na podłodze

Aby zaoszczędzić pieniądze, całkiem możliwe jest odrzucenie usług profesjonalnych mistrzów, ale wysokiej jakości układanie płytek klinkierowych jest możliwe tylko wtedy, gdy przestrzegane są prawidłowe specyfikacje.

Wszystko zaczyna się od przygotowania fundamentu – stworzenia optymalnych warunków. Oznacza to, że powierzchnia musi być idealna: ten wskaźnik jest sprawdzany przez poziom. Przygotowując podstawę, należy wziąć pod uwagę nośność powierzchni i sprawdzić, czy nie ma pęknięć, pustych kieszeni. Jest to bardzo ważne, ponieważ wilgoć wchodząca do dziury zniszczy i puchnie płytki..

Przygotowanie płytki klinkierowej – ten etap obejmuje mieszanie płytek z różnych opakowań, ponieważ możliwe są niewielkie różnice kolorystyczne. Z tego powodu zaleca się mieszanie płytek i przeprowadzenie testu układu przed wykonaniem układania.

Jeśli składnik cementowy zostanie użyty jako klej, najpierw zaprawa jest układana na podstawie (grubość 4 cm), wyrównana, nakładany jest proszek cementowy, układane są płytki, zwilżane i pokrywane polietylenem.

W przypadku mieszanek klejowych wszystko jest znacznie prostsze, najważniejsze jest przestrzeganie instrukcji na opakowaniu i stosowanie tylko kleju specjalnie zaprojektowanego do płytek klinkierowych.

Formowanie, wypełnianie szwów – pierwsze odbywa się za pomocą szwu referencyjnego: obserwuje się równoległość lub stosuje się do tego plastikowe krzyże. Przy wypełnianiu przydatny jest piasek, cement lub zaprawa. Kruszywa szwów należy chronić przed atakiem chemicznym i zanieczyszczeniem – w tym celu są one pokryte emulsją ochronną.

Czyszczenie powierzchni odbywa się wyłącznie po całkowitym wyschnięciu szwów. Powłokę klinkierową myje się zwykłą wodą, dozwolone jest stosowanie specjalnych narzędzi.

Montaż płytek klinkierowych jest delikatną sprawą, ale jest wykonalny, przestrzegając przepisów budowlanych i zasad układania, powłoka będzie trwała.