Jak nadpisać szwy na kafelku
Ostatnim etapem układania płytek na ścianach lub podłogach jest fugowanie – wypełnianie spoin specjalnie przygotowanym związkiem, którego kolor może pasować do koloru wyłożonej powierzchni lub, przeciwnie, kontrastować. W razie potrzeby poddane obróbce szwy są również impregnowane szczeliwem. Oprócz funkcji dekoracyjnej, zaprawa chroni szwy przed wilgocią i może ukryć ewentualne wady murarskie, ale źle wykonana może zepsuć wygląd idealnego układania płytek. Wskazówki, jak prawidłowo spoinować spoiny na kafelkach, pomogą uniknąć błędów i przedłużą żywotność pięknej i trwałej ceramicznej podłogi lub ściany w dowolnym pomieszczeniu w domu.
Zadowolony
- Zakres materiałów do fugowania
- Szerokość szwu – współczynnik wyboru
- Jak nadpisać: rekomendacje i wskazówki
- Gotowanie zaczynu
- Fugowanie
- Za pomocą worka z zaprawą
- Czyszczenie na sucho pacy
- Czyszczenie końcowe na mokro
Zakres materiałów do fugowania
Aby zakończyć szwy na połączeniach ułożonych płytek ceramicznych, stosuje się specjalne mieszanki zaprawowe, które w zależności od materiału wiążącego są:
- fugi na bazie cementu;
- dwuskładnikowe zaprawy epoksydowe.
Fuga cementowa do fug jest sprzedawana w postaci suchej mieszanki, którą przed użyciem należy doprowadzić do wymaganej konsystencji z wodą lub płynnym lateksem. Podstawą mieszanek tego rodzaju jest cement portlandzki, a jako dodatki, utwardzacze, suchy lateks i pigmenty barwiące mogą być zawarte w kompozycji. Jeśli nie możesz znaleźć gotowej mieszanki kielni o pożądanym kolorze, możesz kupić biel i dodać własny barwnik przed użyciem.
Podstawa zapraw epoksydowych składa się z dwóch składników – żywicy epoksydowej i utwardzacza, które zapewniają wysoką wytrzymałość połączeń i odporność zarówno na wilgoć, jak i agresywne chemikalia. Fuga epoksydowa jest dość lepka i bardzo szybko zamarza, musisz z nią umiejętnie i szybko pracować. Ponadto do dekoracji pomieszczeń mieszkalnych najczęściej stosuje się płytki ceramiczne, których grubość nie przekracza 12 mm, a szerokość szwów na połączeniach wynosi 3-6 mm, a takich wąskich szwów nie można wypełnić lepką zaprawą epoksydową, ale w obliczu basenów domowych lub obiekty niestandardowe jest niezastąpiony.
Fuga epoksydowa nadaje się do szerokich spoin i zwiększa efekt dekoracyjny nietypowych płytek.
Ważne jest, aby wiedzieć!
Wybierając zaprawę epoksydową do płytki, nie należy mylić jej z uszczelniaczem na bazie elastomerów, którego opakowanie zwykle wskazuje, że są przeznaczone do płytek. Uszczelniacze służą do wypełniania prawdopodobnych pustych przestrzeni między płytką a podstawą podczas układania, ale nie nadają się do wypełniania szwów.
Szerokość szwu – współczynnik wyboru
Każdy wybiera szerokość szwów między płytkami według własnych upodobań, ale powierzchnie wyłożone kwadratową lub prostokątną ceramiką ceramiczną o dowolnym standardowym rozmiarze od 10 do 60 cm wyglądają bardziej estetycznie i dokładnie przy szerokości spoiny 3 mm. Zbyt szerokie szwy w tym przypadku lekko obniżają wzrok i upraszczają elegancki wygląd powierzchni ceramicznej.
Natomiast w przypadku płytek o nieregularnych kształtach szerszy szew o grubości do 12 mm zwiększa dekoracyjny efekt wyłożonej powierzchni. Ale szeroki szew może pękać podczas pracy, a nawet dodanie grubego piasku, zalecane w takich przypadkach, nie wyklucza prawdopodobieństwa nieprzyjemnej wady podszewki.
Zbyt wąskie szwy o szerokości mniejszej niż 3 mm mogą również pękać, jeśli zastosuje się zaprawę o zbyt płynnej konsystencji lub, przeciwnie, gruba zaprawa nie wypełnia całej przestrzeni szwu, a woda penetruje podszewkę przez puste przestrzenie. Ponadto szew służy również jako amortyzator, który chroni podszewkę przed zniszczeniem podczas ich ewentualnego rozszerzania się lub ściskania płytek ze zmianami temperatury, a przy szerokości 1-2 mm traci tę zdolność.
Szerokość spoin 3-12 mm jest uważana za optymalną, również dlatego, że pozwala na użycie, w razie potrzeby, nie tylko najprostszej zaprawy cementowej rozcieńczonej wodą, ale także zaprawy lateksowej, akrylowej lub epoksydowej.
Jak nadpisać: rekomendacje i wskazówki
Podobnie jak inne prace wykończeniowe, fugowanie płytek ceramicznych rozpoczyna się od dokładnego czyszczenia wyłożonej powierzchni i usunięcia krzyżujących się podziałów.
Przed fugowaniem płytki i szwy należy dokładnie wyczyścić.
Ważne, aby pamiętać!
Jeśli krzyże dzielące nie zostaną usunięte, warstwa zaprawy na nich będzie cieńsza niż na warstwie roztworu spoiwa, a zatem jej kolor po zestaleniu będzie się różnić, a podszewka będzie wyglądać nieporządnie.
Podczas pracy z szkliwionymi płytkami można nadpisywać suche, dobrze utwardzone połączenia. Okładziny z nieszkliwionej ceramiki należy najpierw zwilżyć w spoinach: zapobiegnie to intensywnemu wchłanianiu wilgoci z zaczynu. Możesz zwilżyć płytkę z opryskiwacza, ale z umiarem. Jeśli strużki wody spływają z płytki na świeżą zaprawę, po wyschnięciu może stać się zbyt płynna i pęknąć.
Cement i żywica epoksydowa, które są częścią zaprawy, mogą powodować zapalenie błon śluzowych i reakcje alergiczne, dlatego podczas pracy z tymi materiałami zaleca się stosowanie okularów ochronnych, respiratora i gumowych rękawic. Fugowanie płytek obejmuje następujące kroki:
- przygotowanie zaczynu;
- nakładanie zaczynu na szwy;
- czyszczenie na sucho połączeń;
- końcowe czyszczenie stawów na mokro.
Gotowanie zaczynu
Suchy składnik zaprawy na bazie cementu i, w razie potrzeby, suchy pigment wlewa się do przestronnego czystego pojemnika, ilość wody podaną w instrukcjach producenta wlewa się i miesza najpierw ręcznie, a następnie mechanicznie za pomocą miksera budowlanego.
Rezultatem powinno być rozwiązanie o konsystencji bardzo gęstej śmietany. Jeśli mieszanina jest zbyt gęsta, dodając wodę, doprowadz ją do optymalnej konsystencji. Jeśli używasz ciekłego barwnika do zabarwienia zaczynu, dodaj go do gotowej pasty i dobrze wymieszaj mikserem. Przygotowany roztwór do całkowitego spęcznienia składników pozostawia się na 10-15 minut i ponownie miesza się mikserem do uzyskania jednolitej gładkiej konsystencji.
Fugowanie
Pastę kielniową nakłada się na kafelkową powierzchnię i równomiernie rozprowadza za pomocą drewnianej pacy lub pacy w kierunku spoin między płytkami, ostrożnie wypełniając je mieszanką.
Narzędzie należy trzymać pod kątem 30 ° do płytki, a mieszaninę nakładać ruchami ukośnymi. Zaprawę z siłą wciska się w szew, wypełniając wszystkie rogi, puste przestrzenie, pęknięcia niewypełnione klejem do góry. W procesie fugowania płynna frakcja pasty stopniowo wypłynie na powierzchnię, a szwy zostaną wypełnione stałą frakcją cementu, piasku i dodatków polimerowych.
Nie należy natychmiast nakładać pasty cementowej na całą powierzchnię poddawaną obróbce. Pocierając szwy na powierzchni około 1 m2, określ, jak szybko zaprawa jest ustawiona, a następnie zdecyduj, z jaką częstotliwością należy zatrzymać i wyczyścić już leczone obszary.
Za pomocą worka z zaprawą
Podczas pracy z powierzchnią wyłożoną trudnymi do czyszczenia płytkami, na przykład wykonanymi z imitującego kamień naturalny lub sztuczny, spoinowanie można wykonać za pomocą specjalnej torebki do fug z końcówką, takiej jak torebka do ciasta.
Za pomocą specjalnej torby wygodnie jest nakładać zaprawę na szwy matowej płytki.
Wypełnianie szwu pastą z torby rozpoczyna się od góry i, gdy każdy szew jest wypełniony, zejdź na dół. Jednocześnie fugę należy wycisnąć nieco więcej niż wymagana ilość. Gdy tylko mieszanina zacznie się wiązać, użyj kawałka gumowego kabla o średnicy większej niż szerokość szwu, aby delikatnie wepchnąć go do szwu, a po około 30 minutach nadmiar zaczynu wciśnięty w szew można usunąć sztywną szczotką.
Czyszczenie na sucho pacy
Po wypełnieniu wszystkich fug zaprawą, jej nadmiar z płytki usuwa się specjalną tarką, trzymając narzędzie prawie prostopadle do płytki i przesuwając się po przekątnej w kierunku złączy, uważając, aby ich nie dotykać. Jeśli tarka, po dostaniu się do szwu, chwyta bryłkę zaprawy, wgłębienie powinno zostać ponownie wypełnione, a powierzchnia szwu powinna zostać wyrównana. Aby uzyskać pełne ustawienie zaprawy, wymagany jest określony czas, którego czas zależy od receptury mieszanki. Usuwając poprzednią sekcję wyściółki z nadmiaru mieszanki, od czasu do czasu mieszaj zaprawę w pojemniku, aby była gotowa do dalszej obróbki połączeń w następnej sekcji.
Czyszczenie końcowe na mokro
Szybkość parowania wilgoci i pełne ustawienie zaprawy trwa od 5 do 20-30 minut, w zależności od rodzaju płytki, kleju, rodzaju podłoża, wilgotności i temperatury powietrza. Ponadto na powierzchni płytki kompozycja może bardzo szybko stwardnieć, ale w szwach pozostanie wilgotna. Aby sprawdzić, czy zaprawa jest gotowa do czyszczenia na mokro, jest testowana za pomocą obficie zwilżonej gąbki na niewielkim obszarze podszewki. Masa w stawach powinna być gęsta, elastyczna, ale nie twarda..
Jeśli zaprawa sięga po mokrą gąbkę, to nie jest gotowa do czyszczenia na mokro szwów. Pastę, która wyschła na powierzchnię płytki, można na razie usunąć za pomocą specjalnej tarczy ściernej, która nie pozostawia rys na płytce. Po oczyszczeniu płytki z wysuszonej zaprawy delikatnie ją wyciera się dobrze wyciśniętą mokrą gąbką.
Do zwilżenia okładziny potrzebujesz wiadra czystej wody i gąbki o zaokrąglonych krawędziach, która nie pozostawia rowków w zakleszczonych szwach. Najpierw obficie zaprawę usuwa się z płytek i spoin za pomocą gąbki zwilżonej gąbką, zmywając zwilżone cząstki cementu i piasku miękkim ruchem okrężnym i upewniając się, że rowki nie pojawiają się w zakleszczonych spoinach. Gąbka jest często myta i ściskana, a dla każdego przyjęcia czyszczona jest powierzchnia 1-2 metrów kwadratowych. Podczas obróbki wyłożonej powierzchni o powierzchni większej niż 8-9 metrów kwadratowych należy zmienić wodę.
Po zakończeniu pierwszego etapu czyszczenia na mokro dokładnie sprawdź wszystkie zakleszczone szwy i, jeśli to konieczne, wyrównaj je najpierw gładkim drewnianym lub plastikowym kijem o okrągłym przekroju, a następnie wyciśnij mokrą gąbką.
Przed końcowym czyszczeniem na mokro zaprawę w spoinach wygładza się gładkim drewnianym lub plastikowym patyczkiem o okrągłym przekroju
Szerokość szwu jest ustalana podczas murowania, ale kształt jest wybierany zgodnie z osobistymi preferencjami i gustem. Z reguły, jeśli okładzina jest wykonana z płytek o równych ostrych krawędziach, paca jest ułożona równo z nimi. Z zaokrągloną górną krawędzią okładziny, glazurnik najczęściej wybiera kształt fugi, ale nie powinien unosić się ponad powierzchnię okładziny.
Podsumowując, szwy i ceramika okładziny są czyszczone nie z resztek zalewowych, ale z mętnej, białawej powłoki, aż do ostatecznego kształtu i pozostawione na 15-20 minut, aż całkowicie wyschną. W przypadku nieszkliwionych matowych płytek do czasu całkowitego usunięcia plam i zabłoconych plam może być konieczny jeden lub dwa kolejne etapy czyszczenia na mokro ze zmianą wody..
Fugi zawierające dodatki akrylowe lub lateksowe są bardziej podatne na zestalenie i mogą być trudniejsze do zmywania. Jeśli tak się stanie, ślady zaczynu można zmyć kwaśnymi środkami czyszczącymi lub specjalnym środkiem do usuwania płytki nazębnej. Po pełnym związaniu zaprawy można stosować tylko preparaty zawierające kwas.
Zaprawa epoksydowa lub polimerowa
Bardzo trudno jest doradzić, które fugowanie płytek jest lepsze: zależy to od rodzaju płytki licowej i przeznaczenia pomieszczenia, w którym zostanie użyta. Zaprawa cementowa jest łatwiejsza w obróbce, ale zużywa się szybciej i wymaga okresowej odnowy. Fugowanie na bazie polimerów i żywic epoksydowych zapewnia bardzo mocne i trwałe szwy, pozwala tworzyć niezwykłe efekty dekoracyjne, ale praca z nim wymaga specjalnych umiejętności i powinna być wykonana bardzo szybko.
Jednak podczas pracy z cementowymi kompozycjami do fugowania w końcowym etapie powierzchnia wyłożona matowymi higroskopijnymi płytkami, w tym zakleszczonymi szwami, jest pokryta cienką warstwą szczeliwa za pomocą zwykłego wałka malarskiego. Jeśli powierzchnia jest wyłożona błyszczącymi płytkami, tylko fugi można uszczelnić cienką szczotką z kompozycją. Całkowite wyschnięcie zaczynu zajmuje 2-3 tygodnie, a następnie można korzystać z pokoju, ciesząc się piękną, trwałą podłogą, stylową łazienką lub eleganckim fartuchem na ścianie w kuchni.
