• 28/05/2022
• Kategorie: Budynki ogrodowe

Na wsi budujemy własny taras z niedrogich materiałów

Coraz więcej, więcej i więcej, a wraz ze wzrostem postępu geometrycznego ludzie odchodzą od skostniałego stereotypu, że domek jest miejscem ciężkiej pracy. Teraz, podróżując poza miasto, modne jest spędzanie czasu na kontemplowaniu gwiazd i natury, popijając filiżankę gorącej herbaty w zimny wieczór lub szklankę zimnego piwa w gorący dzień z dużą grupą przyjaciół. Idealnym miejscem do wszystkich tych przyjemnych zajęć jest taras na wsi. Jeśli finanse nie pozwalają na zatrudnienie pracowników do jego budowy – nie ma to znaczenia, ponieważ bardzo łatwo jest to zrobić samodzielnie.

Zadowolony

• Z czym mamy do czynienia
• Opcja pierwsza – najlżejszy
• Opcja druga – średni poziom trudności
• Opcja trzecia – pracochłonna

Z czym mamy do czynienia

Bardzo często ludzie mylą pojęcia i nie do końca rozumieją, co dokładnie zamierzają zbudować na swojej działce. Będzie to weranda, altana lub słynny taras. Odróżnienie ciężaru tych budynków od siebie jest bardzo proste. Tak więc tarasy wiejskie są wyposażone w następujące cechy:

• misja – stworzenie wygodnego miejsca na bezczynną rozrywkę;
• prawie nigdy nie występował w formie pokoju zamkniętego z ulicy;
• niekoniecznie wykonany w formie przedłużenia do głównego domu, może być również osobnym budynkiem.
• główną częścią jest strona, dodatkowe i całkowicie opcjonalne części – fundament, dach, balustrada.
• rozmiary nie są ograniczone, może mieć powierzchnię około trzech metrów kwadratowych i ponad trzydzieści.
• zakwaterowanie w aneksie – nie tylko w pobliżu wejścia do domu, ale w dowolnym odpowiednim miejscu, może nawet obchodzić cały budynek na obwodzie.

W przeciwieństwie do takiego rozszerzenia weranda jest całkowicie zamknięta. Może być również używany do relaksu, ale w większości jest stworzony do ocieplenia korytarza. Część zimnego powietrza pozostaje poza ścianami werandy, a druga część jest w nim podgrzewana, co pozwala na odpowiednią ochronę pokoju wejściowego. Altana jest prawie zawsze wyposażona w restrykcyjne boki i nigdy nie jest częścią domu..

Opcja pierwsza – najlżejszy

Na powyższym zdjęciu taras na wsi został prawie zrównany z powierzchnią ziemi. Do jego produkcji użyto zwykłych płyt chodnikowych. Wzór można wybrać według własnych upodobań. Wykonanie takiego tarasu na wsi własnymi rękami jest konieczne zgodnie z następującym schematem.

1. Mierzymy powierzchnię przyszłego budynku. Wskazane jest ułożenie kołków na obwodzie, które nie pozwolą wyjść poza krawędzie obwodu.
2. Wykopujemy ziemię z miejsca, pogłębiając około 15 (maksymalnie 20) cm.
3. Wypoziomuj witrynę za pomocą poziomu konstrukcyjnego. Jeśli chcesz, możesz sprawić, że powierzchnia będzie nieco nachylona, ​​dosłownie o kilka stopni (używana w przypadku braku czaszy). Dlatego podczas opadów deszczu na powierzchni nie tworzą się kałuże, cała woda naturalnie spłynie.
4. Wgłębione wgłębienie wypełniamy kruszonym kamieniem. Grubość jego warstwy wynosi około 5-7 cm.
5. Następnym krokiem jest staranne zagęszczenie nasypu. Wykonanie tego bez specjalnego wyposażenia jest trudne, ale możliwe. Bierzemy stare deski lub arkusze płyty wiórowej, układamy je na całej powierzchni i dociskamy z ładunkiem. Możesz użyć wszystkiego, co chcesz: worków z odpadami budowlanymi, piasku, cementu lub cegieł. W ciągu jednego dnia usuwamy wszystko i kontynuujemy pracę.
6. Wylej warstwę gruzu na gruz, jego grubość wynosi 7-10 cm, ale może pójść trochę na plus (w zależności od grubości wybranej płytki).
7. Następnie ponownie wyrównujemy następny nasyp i ostrożnie go zwilżamy. Niemożliwe jest po prostu podlewanie z węża, w przeciwnym razie tworzą się doły. Odpowiedni do tego jest opryskiwacz ogrodowy. Następnie kładziemy płytki.

Opcja druga – średni poziom trudności

Rozważ zdjęcie wiejskich tarasów wykonanych z drewna. Potrzebują dokładniejszej opieki: coroczne malowanie lub lakierowanie, kontrola uszkodzonych lub zgniłych elementów, ich terminowa wymiana itp. Otwarty taras w kraju uważanym przez nas odbywa się w następujący sposób.

1. Drewniane kołki o długości 20-30 cm są obrabiane na całej powierzchni za pomocą mastyksu bitumicznego. Odbywa się to w celu ochrony elementów przed gniciem, ponieważ będą one znajdować się bezpośrednio w ziemi.
2. Obrabiane elementy są wbijane w ziemię, dzięki czemu powstają równe rzędy (krok między nimi wynosi 40-50 cm).
3. W pobliżu wystających wierzchołków palików układane są drewniane kłody, które są również przetwarzane za pomocą mastyksu. Za pomocą śrub przymocuj opóźnienia do stawek.
4. Wzdłuż obwodu (krawędzi witryny) układane są kłody przetworzone lakierem, które są również montowane za pomocą wkrętów samogwintujących.
5. Pustki między rzędami opóźnień są wypełnione żwirem. Wysokość nasypu powinna być taka, aby około 2-3 cm pozostało do krawędzi laguny.
6. Deski szyte są z góry prostopadle ułożonych rzędów. Przed ułożeniem należy je potraktować środkami antyseptycznymi, a następnie – lakierem.

Opcja trzecia – pracochłonna

Złożoność wdrożenia wiąże się z rozmieszczeniem kilku skrzyń. Ponieważ konstrukcja opiera się tylko na kilku filarach wspierających, a wspólna platforma „wisi” w powietrzu, konieczne jest działanie na siłę całego urządzenia. Praca przebiega w tej kolejności.

1. W zależności od całkowitej powierzchni konstrukcji obliczana jest wymagana liczba słupków wspierających. Pożądane jest, aby na każdy metr kwadratowy przypadało jedno podparcie (w tym przypadku 4 sztuki).
2. W miejscach filarów wybieramy wgłębienia, które są dwa razy większe niż średnica przyszłego wsparcia. Wlej betonowy roztwór na poduszkę żwirową ułożoną na dnie wykopu.
3. Po utwardzeniu betonu budujemy na tych stronach podpory zwykłej cegły.
4. Aby nie być mądrzejszym z łącznikami, po prostu zrób szczelinę pośrodku muru w górnej części podpory. Jego szerokość jest równa szerokości wiązki, która zostanie tam umieszczona. Jest on zamocowany we wnęce za pomocą tej samej zaprawy cementu i piasku..
5. Po ułożeniu prętów równolegle do siebie, od jednego wspornika do drugiego, zaczynamy robić pierwszą skrzynię. Prostopadle do dwóch głównych bali układamy pręty co 40 cm.
6. Na pierwszej skrzyni układana jest druga, składająca się z trzech opóźnień. Dwa z nich są umieszczone wokół krawędzi, jeden pośrodku. Układanie odbywa się ponownie prostopadle do poprzedniego rzędu.
7. Ostatnia trzecia skrzynia jest zamontowana na ułożonych trzech opóźnieniach. Proces jest podobny do opisanego w akapicie piątym..
8. Po zszyciu powłoki z odpowiednio obrobionych desek. Kończy proces budowy lakierowania drewnianej powierzchni.

W razie potrzeby możesz uzupełnić obszary samodzielnie wykonanych tarasów o dodatkowe elementy: niskie boki lub balustrady. Na konstrukcjach drewnianych można wykonać małe otwory, w które wkładane są metalowe kraty. Będą odgrywać rolę drenażu. Ale najczęściej platformy są wyposażone w zadaszenia, markizy i pełne dachy..