Urządzenie podłogi w drewnianym domu: wskazówki dotyczące układania i budowania dwóch rodzajów konstrukcji

Urządzenie podłogi w drewnianym domu

Wypowiadając słowo „podłoga”, większość z nas reprezentuje ostatnią wykładzinę podłogową, nie myśląc, że pod nią, jak pod lukrem ciasta, ukrytych jest kilka warstw nadzienia – złożone konstrukcje inżynierskie. Konkretne urządzenie podłogi w drewnianym domu zależy przede wszystkim od przeznaczenia domu i jego poszczególnych pomieszczeń, od jakości i możliwości podstawy łożyska, to znaczy podłogi lub gleby. Tak, a sufity najwyższej jakości nie będą w stanie zapewnić trwałości podłogi, jeśli podstawa dla nich nie zostanie odpowiednio przygotowana i nie będzie miała wymaganych właściwości fizycznych i mechanicznych.

Zadowolony

• Jaka jest podłoga drewnianego domu
• Podstawa łożyska – zakładka
• Urządzenie drewnianej podłogi na ziemi

• Pojedyncze drewniane podłogi
• Podwójna drewniana konstrukcja

Jaka jest podłoga drewnianego domu

Konstrukcja umieszczona między podstawą a ostateczną podłogą jest nazywana podłożem lub podłożem. Urządzenie szorstkiej podłogi może być inne, ale w każdym przypadku jest to kombinacja tych samych elementów składowych:

• warstwa podstawowa – odbiera obciążenie z powłoki, przenosi ją na ściany i równomiernie rozprowadza wzdłuż podstawy; może to być płyta nośna lub przygotowana zgodnie z wymogami gleby;
• warstwa wyrównująca – gęsta warstwa, która wyrównuje powierzchnię warstwy podstawowej; jeśli planowane jest nachylenie podłogi, jest ono również tworzone na tym etapie przy użyciu jastrychu lub innych technik;
• warstwa pośrednia – warstwa łącząca powłokę z leżącymi pod spodem elementami podłogowymi;
• warstwy izolacyjne – zapewniają izolację cieplną, wilgocią i dźwiękową, a ich lokalizacja zależy od sposobu ułożenia podłóg w drewnianym domu i funkcji, która zostanie przypisana do warstwy izolacyjnej.

Tak więc drewniane podłogi w prywatnym domu są wyposażone w elementy nośne, w których rolę może odegrać gleba lub podłoga, piwnica lub piwnica.

Podstawa łożyska – zakładka

Na podłogach ułożonych na stropach między podłogami praktycznie nie ma wpływu znacząca zmiana temperatury i wilgotności. W końcu mikroklimat w dzielonych przez nich pokojach na pierwszym i drugim piętrze jest prawie równie stabilny, a zatem struktura podłogi nie wymaga dodatkowej bariery termicznej lub paroizolacyjnej. W przypadku tego rodzaju podłóg izolacja akustyczna jest ważniejsza, a jeśli na drugim piętrze znajdują się łazienki, należy zadbać o lepszą ochronę przed ewentualnymi wyciekami.

W przypadku, gdy podłoga w drewnianym domu oddziela ciepłą podłogę mieszkalną od nieogrzewanej piwnicy lub piwnicy, należy zwrócić szczególną uwagę na jej ochronę cieplną. Ponieważ przepływ ciepłego powietrza jest kierowany od góry do dołu, z salonu do piwnicy, ochronną paroizolację należy umieścić na izolacji termicznej, bezpośrednio pod wykończeniem podłogi. W przeciwnym razie warstwa termoizolacyjna zostanie zwilżona kondensatem i utraci właściwości osłony cieplnej..

Urządzenie drewnianej podłogi na ziemi

W konstrukcji prefabrykowanych drewnianych domów instalacja drewnianej podłogi na ziemi jest bardzo popularna: są tanie, a ich konstrukcja jest prosta. Również ta metoda podłóg jest szeroko stosowana w piwnicach, jeśli przewiduje to projekt, oraz w budynkach użyteczności publicznej do różnych celów. Najczęściej w drewnianych domach podłogi są montowane na słupach nośnych.

Ważne: parterów można używać tylko na suchych glebach! Drewniana podłoga na słupach nośnych jest instalowana tylko w tych przypadkach, gdy specjalne belki nośne do układania podłogi nie są układane w strukturze ścian drewnianego domu z bali. Podłoga na słupkach nośnych jest konstrukcją pływającą niezależną od ścian nośnych..

Montaż drewnianej podłogi na słupach nośnych odbywa się w następującej kolejności. Najpierw warstwa darni jest usuwana z podziemnej przestrzeni na głębokość co najmniej 50 cm, a warstwa pokruszonego kamienia, żwiru lub piasku rzecznego jest wlewana do uformowanej wnęki. Warstwa zasypki jest podlewana wodą i starannie zagęszczana za pomocą specjalnej techniki zagęszczania. Po zakończeniu zagęszczania poziom zasypki powinien wzrosnąć około 20 cm nad poziomem gruntu wokół domu.

Kolejnym krokiem jest instalacja filarów wsparcia. Najlepiej jest używać cegieł jako materiału na słupki podporowe, a nie czerwonego krzemianu, ale czerwonego. Pole przekroju słupa nośnego w celu zapewnienia stabilności całej konstrukcji jest wybierane w zależności od wysokości projektowej: im wyższe słupki, tym większy będzie wymagany obszar przekroju. Jeśli wysokość ceglanych filarów wsporczych nie przekracza 250 mm, układa się je w półtora cegły, a na wysokości 250 mm i powyżej – w dwóch. Czasami instalowane są betonowe kolumny wsporcze o gabarytach od 400 x 400 mm do 500 x 500 mm. Po pierwsze, słupy są instalowane na obwodzie domu ze stopniem 50-60 cm, ostrożnie wyrównując poziomo, ponieważ zależy od niego idealnie równa powierzchnia przyszłej podłogi. Po zakończeniu instalacji podpór zewnętrznych zamontuj wewnętrzny. Ich krok, w zależności od konstruktywnego rozwiązania przyszłej podłogi, może wynosić 70-100 cm.

Ważne: Czasami podczas budowy drewnianych domów na wsi do sezonowego życia wewnętrzne słupy nośne nie są instalowane, a niezbędną wytrzymałość podłogi zapewniają specjalne grube belki, których przekrój jest obliczany podczas projektowania domu.

Po zakończeniu montażu podpór ich końce są chronione warstwą hydroizolacji, zwykle funkcję tę wykonują 2-3 warstwy pokrycia dachowego i zaczynają układać belki nośne. Belka nośna jest masywną kłodą lub belką o odpowiedniej długości, ale jeśli takiej tarcicy nie ma lub z jakiegoś powodu nie można jej użyć, krótsze belki można również zrezygnować, łącząc je z filarami podpór. Odsłaniając belki, ponownie ostrożnie kalibrują, używając poziomu poziomego, w razie potrzeby wypoziomuj je za pomocą drewnianych uszczelek i klinów. Po odsłonięciu wszystkich belek położenie uszczelek i klinów należy ustalić za pomocą gwoździ. Podstawa nośna na belkach nośnych jest gotowa, teraz możesz położyć na niej drewnianą podłogę, która może być pojedyncza lub podwójna.

Ważne: Jeśli drewniany dom ma być używany jako dom letni w ciepłym sezonie, a zimą nie będzie ogrzewany, aby zapobiec przesunięciu filarów nośnych z powodu zamarzania gleby, należy wykonać wyższe zasypki, a jego górną warstwę wykonać z grubego żwiru.

Pojedyncze drewniane podłogi

Prosta w instalacji i obsłudze pojedyncza drewniana podłoga jest najczęściej układana w domkach, w których ludzie są stale tylko w ciepłym sezonie. W drewnianych domkach o małej powierzchni nie zawsze tworzą one konstrukcję z filarów wsporczych, ale po prostu montują belki nośne przeznaczone do układania podłogi w zewnętrznych ścianach domu z bali.

Układanie podłogi w drewnianym domu o małej powierzchni odbywa się w następującej kolejności. Jeśli początkowo przewiduje się podporowe belki nośne w konstrukcji ścian zewnętrznych domu z bali, wówczas bele należy koniecznie ułożyć między nimi, a następnie ułożyć na nich deski jednopiętrowe.

Jeśli projekt drewnianego domu przewiduje pojedynczą podłogę na słupach nośnych, wówczas belki nośne z reguły układa się z uwzględnieniem wymagań tego konkretnego rodzaju podłogi w procesie tworzenia konstrukcji nośnej. Oznacza to, że gdy odległość między kolumnami wsporczymi wynosi 80 cm, układane są belki nośne o przekroju 100 x 100 mm, a jeśli odległość między wspornikami wynosi 100 cm, wówczas układane są belki o przekroju 120 x 120 mm.

Jeśli system belek nośnych spełnia te warunki, to bezpośrednio nad nimi można ułożyć podłogę z płyty rowkowanej. Jeśli z jakiegoś powodu warunek ten nie jest spełniony, najpierw na belkach nośnych ułóż siatkę z dziennika i układane są tylko deski podłogowe. Kłody – jest to drewniana belka o przekroju 50 x 50 mm lub 60 x 60 mm, którą układa się siatką na belkach nośnych. Krok układania kłody wybiera się w zależności od grubości deski przeznaczonej do układania podłogi. Jeśli grubość deski z piórem i wpustem przeznaczonej do podłóg wynosi 28 mm, wówczas kłody układa się w odległości 50 cm, a przy grubości deski z piórem i wpustem 38 mm krok opóźnienia zwiększa się do 60 cm.

Po ułożeniu wszystkich opóźnień u podstawy belek, za pomocą klinów i uszczelek, system opóźnień jest ustawiany zgodnie z poziomem i ostatecznie mocno przymocowany za pomocą gwoździ. Bezpośrednio w systemie kłody czarna podłoga jest układana z nieobrzynanej deski lub z gotowego stosu arkuszy. Wszelkie wykładziny podłogowe układane są na szorstkiej podłodze: linoleum, laminat, dywan. Gotowa podłoga deski z piórem i wpustem jest zwykle poddawana cyklom i pokryta kilkoma warstwami lakieru lub innej kompozycji do pokrycia podłogi.

Unary drewniane podłogi są układane w drewnianych domach wiejskich i innych konstrukcjach tymczasowych lub użyteczności, gdy właściwości izolacji termicznej nie odgrywają żadnej roli, a wybór opcji zależy od niskiego kosztu i szybkości instalacji. W dużych drewnianych domach przeznaczonych na stały lub okresowy pobyt przez cały rok, w tym zimą, zaleca się wyposażenie ciepłych podwójnych drewnianych podłóg.

Podwójna drewniana konstrukcja

Bardziej złożona w porównaniu z pojedynczą podwójną drewnianą podłogą jest struktura wielowarstwowa składająca się z szorstkiej podłogi z nieobrzynanych desek, paroizolacyjnych, energooszczędnych i pochłaniających dźwięk warstw, a na koniec deski wykończeniowej z płyty ryflowanej. Ta wielka konstrukcja podłogi zapewni przyjemne chłodzenie w domu w upalne lato i zapewni komfortowy mikroklimat w zimowy mróz.

Układanie drewnianej podłogi podwójnie izolowanej konstrukcji rozpoczyna się od ułożenia na belkach nośnych systemu tak zwanych belek czaszkowych leżących na filarach nośnych. Na dźwigary i ułóż szorstką podłogę, ściśle przylegając do siebie deski. W przypadku szorstkiej podłogi odpowiednie są dowolne deski o grubości 15-45 mm. Może to być deska niskiej jakości, deska nieobrzynana, krakacz, ale musi koniecznie być z drewna iglastego, a najlepiej z modrzewia. Oznacza to, że musi to być drewno o wysokiej zawartości żywicy, wstępnie obrobione środkiem antyseptycznym.

Po ułożeniu podłogi zanurzonej na nią nakładana jest warstwa termoizolacyjna. Może to być dowolny nowoczesny materiał termoizolacyjny, na przykład wełna mineralna lub styropian. Ale w tradycji budownictwa drewnianego, jako grzejnika podłoża, od dawna używają sprawdzonej mieszanki trocin i gliny w stosunku 1: 1 zwilżonych niewielką ilością wody, którą nakłada się warstwą o grubości 35-50 mm. Na wierzchu wysuszonej warstwy trocin glinianych położyć warstwę małej lub średniej spienionej gliny. Grubość rozszerzonej warstwy gliny powinna wynosić 5-10 mm, ale jednocześnie między warstwą izolacyjną a końcową podłogą powinna pozostać przynajmniej 10-15 mm szczelina.

W razie potrzeby dowolną folię polimerową można ułożyć na grubej warstwie izolacji termicznej, która spełni funkcję bariery paroszczelnej i można przystąpić do układania ostatniej podłogi z płyty rowkowanej. Deska szorstkiej i jasnej podłogi jest przybijana gwoździami do kłód lub prętów czaszki pod kątem 40-45 ° w odległości 15-20 mm od krawędzi z każdej strony. Deska podłogowa jest ułożona szczelnie, a odstęp między dwiema sąsiednimi deskami nie powinien przekraczać 1 mm, w przeciwnym razie w przypadku wysychania drewna mogą pojawić się zbyt szerokie szczeliny w podłodze.

Jeśli planujesz opuścić ostatnią podłogę jako powłokę wykończeniową, przeprowadź cykl, a następnie pomaluj, a następnie do przymocowania jej do kłód lepiej jest użyć specjalnych gwoździ bez czapek, wbijając je w deskę metalowym tłumikiem na głębokość 3-5 mm. Jeśli planowane jest ułożenie parkietu, wówczas drugą tak zwaną podłogę wykończeniową można wykonać z desek o niższej jakości, a następnie, zgodnie z technologią, ułożyć parkiet.

Biorąc pod uwagę, że konstrukcja podłogi na słupkach wsporczych nie jest połączona sztywnymi wiązaniami z innymi elementami konstrukcyjnymi, aby zapobiec obciążeniom udarowym pionowych ścianek działowych i ścian, na ich skrzyżowaniach pozostają szczeliny o szerokości około 20 mm. Luki są wypełnione specjalnymi uszczelkami wykonanymi z elastycznych materiałów, a następnie ozdobione cokołem.

Aby przewietrzyć przestrzeń między warstwami podwójnej podłogi w rogach podłogi wykończeniowej, wykonuje się otwory o średnicy 50-60 mm, które są zamykane ozdobnymi kratami, daszkami, lekko podnosząc je o 10-15 mm nad podłogą, aby podczas czyszczenia woda nie dostała się do podłogi. Aby uzyskać bardziej wydajną wentylację, niektóre otwory wentylacyjne w podłodze nie są wystarczające, dlatego w piwnicy domu znajdują się również specjalne okna wentylacyjne lub luki.

Proponowana technologia układania podwójnej podłogi nadaje się do układania podłóg w korytarzach, salonach, gabinetach i sypialniach drewnianego budynku mieszkalnego. W kuchniach i łazienkach przy układaniu podłóg tego typu większa uwaga zostanie poświęcona uszczelnieniu szczelności technologicznej szczelin na połączeniach konstrukcji podłogowych i ściennych.