Urządzenie podłogi na ziemi: projekt, specyfika budowy

Parter

Jeśli chodzi o metodę urządzenia podłogowe na pierwszym piętrze prywatnego domu, a ty nie masz wiedzy niezbędnej do sformułowania własnej opinii, zwracamy uwagę na coś w rodzaju „programu edukacyjnego” na temat aranżacji podłóg. Istnieją więc dwie opcje: pierwsza – urządzenie podłogi na ziemi, druga – na płytach lub belkach. Jeśli planujesz zbudować dom, w którym będziesz okresowo mieszkać (dom letni, domek myśliwski), a także jeśli gleba jest wilgotna, a dom znajduje się w zimnej strefie klimatycznej, najlepszym rozwiązaniem konstrukcyjnym byłoby zainstalowanie podłogi na belkach, w innych przypadkach lepiej jest zainstalować podłogę bezpośrednio przez gleba. Podłogi na ziemi są naprawdę tańsze niż podłogi ułożone na belkach (znaczne oszczędności na budownictwie i materiałach termoizolacyjnych). Rozważmy bardziej szczegółowo cechy urządzenia podłóg na ziemi.

Zadowolony

• Rodzaje podłóg na ziemi
• Betonowe urządzenie gruntowe
• Piętro podziemne

• Kolejność pracy

 

Rodzaje podłóg na ziemi

W zależności od przeznaczenia pomieszczenia i klimatu układane są podłogi monolityczne (betonowe) lub podłogi podziemne. Cechy konstrukcyjne monolitycznej podłogi są idealne na taras, werandę, garaż lub piwnicę, a podziemne podłogi są lepsze do pomieszczeń mieszkalnych. Urządzenie monolitycznej podłogi jest wielowarstwowe. Rozważ kolejność warstw (od dołu do góry).

Betonowe urządzenie gruntowe

1. Dobrze wypełniona warstwa czystego piasku rzecznego (ściółki).
2. Warstwa kruszonego kamienia lub ekspandowanej gliny.
3. Szorstki jastrych betonowy.
4. Bariera hydroizolacyjna.
5. Warstwa izolacji termicznej.
6. Drobny jastrych cementowy.
7. Wykończenie podłogi.

Każda warstwa ma swój cel funkcjonalny. Stosuje się warstwę piasku rzecznego, a także warstwę rozszerzonej gliny lub kruszonego kamienia, aby zapobiec przenikaniu wilgoci do podłoża z gleby za pomocą naczyń włosowatych. Grubość złoża piasku powinna wynosić co najmniej 5 cm. Grubość warstwy pokruszonego kamienia wynosi 10 cm. W celu skuteczniejszej ochrony przed wilgocią zaleca się impregnację pokruszonej warstwy kamienia bitumem. Na mokrych glebach druga warstwa powinna być tylko z gruzu, w tym przypadku nie stosuje się ekspandowanej gliny ze względu na jej zdolność do wchłaniania wody i pęcznienia. Każda warstwa jest ostrożnie stemplowana podczas układania.

Szorstki jastrych betonowy służy jako podstawa hydroizolacji, powinien mieć grubość 6-8 cm, nakłada się go na warstwę pokruszonego kamienia, uprzednio pokrytą folią z tworzywa sztucznego. Folia polietylenowa w tym przypadku nie jest hydroizolacyjna, ale służy wyłącznie do celów technologicznych. Drobny kruszony kamień jest brany pod beton, a piasek jest koniecznie rzeczny. Zamiast szorstkiego jastrychu można użyć wylewania pokruszonego kamienia za pomocą płynnej zaprawy cementowo-piaskowej, w którym to przypadku nie stosuje się polietylenu.

Aby utworzyć warstwę barierową dla pary wodnej, podwójną warstwę folii z tworzywa sztucznego lub filcu dachowego przykleja się do szorstkiego jastrychu cementowego lub nakłada warstwę bitumiczną. Warstwa barierowa dla pary wodnej musi być szczelna na całej powierzchni, stanowi barierę dla wnikania wilgoci z gleby do górnych warstw ciasta. Uszkodzenie bariery paroszczelnej jest niedopuszczalne, ponieważ prowadzi do nasycenia podłogi wilgocią, pojawienia się nieprzyjemnego zapachu, grzybów, pleśni i przedwczesnego uszkodzenia wykończenia podłogi.

Aby zaizolować podłogę, układana jest warstwa izolacji termicznej (grubość warstwy zależy od strefy klimatycznej). Jako grzejnik można zastosować styropian, wełnę mineralną, szkło piankowe itp. Jako grzejnik najczęściej stosuje się wytłaczaną piankę polistyrenową. Jest to trwały materiał o niskim współczynniku nasycenia wodą. W porównaniu z innymi rodzajami izolacji, wytłaczana pianka polistyrenowa ma znacznie wyższą wytrzymałość na zgniatanie.

Warstwa termoizolacyjna pokryta jest drobnym jastrychem cementowym, który koniecznie jest wzmocniony spawaną metalową siatką. W przypadku budynków mieszkalnych siatka wzmacniająca wykonana jest z drutu o średnicy 3 mm i rozmiarze oczka 10×10 cm. W przypadku podłóg, na których spodziewane są zwiększone obciążenia, na przykład w garażu, drut do siatki powinien mieć średnicę 4 mm, a cela powinna mieć wymiary 5 x 5 cm, jastrych jest wykonany z betonu z frakcją kruszywa 10-20 mm. Grubość ostatecznego jastrychu w pomieszczeniach mieszkalnych powinna wynosić co najmniej 5 cm, w garażu – 10 cm.

Jeśli zakłada się urządzenie do ogrzewania podłogowego (elektryczne lub wodne), wówczas pomiędzy ściankami a jastrychem układa się warstwę spienionego poliuretanu lub polietylenu (1-2 cm). Odbywa się to w celu utworzenia szczeliny termicznej między podłogą a ścianami (jeśli nie zostanie to zrobione, wówczas gdy podłoga jest ogrzewana, podłoga rozszerza się, a na jastrychu mogą powstawać pęknięcia). Ponieważ wylewka stanowi podstawę podłogi, należy ją wyrównać i nałożyć na fabrycznie zainstalowane lampy ostrzegawcze.

Gotowy jastrych podłogowy układany jest na przygotowanym jastrychu ostatecznym. Ponieważ jastrych jest niezawodnie chroniony przed wilgocią, powłoką może być absolutnie wszystko: parkiet, deska parkietowa, podłoga laminowana, deska podłogowa, linoleum, płytki itp..

Urządzenie takiego ciasta jest niezawodne, podłoga jest dobrze chroniona przed wilgocią i zamarzaniem, ale jednocześnie jest droga. W łagodnym klimacie i na suchych glebach można zastosować uproszczoną konstrukcję parteru..

Grubość i wykonalność urządzenia każdej warstwy zależy od:

• z poziomu wód gruntowych na placu budowy,
• od obciążeń mechanicznych na podłodze,
• czy podłoga będzie ogrzewana.

Jeśli poziom wód gruntowych jest niższy niż 2 m, nie można użyć ściółki, a zamiast szorstkiego jastrychu użyć rozlewanego kruszonego kamienia z roztworem. Przy spodziewanych znacznych obciążeniach (ponad 200 kg na m2) drut siatki wzmacniającej powinien wynosić 4 mm, w innych przypadkach – 3 mm.

Należy pamiętać, że taniej ciasta nie powinno prowadzić do pogorszenia jego niezawodności, szczególnie nie należy go oszczędzać, jeśli zakłada się, że zastosuje drogie wykończenie podłogi wykonane z drewna, takiego jak parkiet lub laminat.

Posadzka betonowa na ziemi ma niezaprzeczalne zalety: jest trwała, trwała i stosunkowo łatwa w produkcji. Wymagana jest izolacja termiczna, ponieważ przez podłogę traci się 20% ciepła w pomieszczeniu, a beton nie chroni podłogi przed zimnem dochodzącym z dołu. Ocieplenie jest również konieczne w przypadku pomieszczeń niemieszkalnych (garaże, hangary, szopy).

Wysokość poziomu podłogi w stosunku do poziomu fundamentu zależy od tego, jak to było izolowane w piwnicy. Jeśli zaizolujesz tylko ściany i umieścisz podłogę poniżej górnej części piwnicy, wtedy w tym miejscu ściana zamarznie. Jeśli podstawa jest odpowiednio izolowana, wówczas poziom podłogi może być niższy i wyższy niż szczyt fundamentu.

Piętro podziemne

Urządzenie podłogi z podłożem zapewnia obecność szczeliny powietrznej między podłogą a powierzchnią gleby (aby zapobiec bezpośredniemu kontaktowi gleby z podłogą). Ta konstrukcja jest odpowiednia w obszarach o wysokiej wilgotności gleby (jeśli głębokość wody gruntowej jest mniejsza niż 2 metry), a także, gdy dom znajduje się w strefie zimnego klimatu lub podczas instalowania podłogi w domu, w którym ogrzewanie będzie okresowe (domki, loże myśliwskie).

Podczas instalowania takich podłóg poziom gruntu powinien znajdować się 10-15 cm poniżej poziomu podłogi, co jest bardzo ważne. Zwiększenie wielkości przestrzeni powietrznej między fundamentem a podłogą prowadzi do strat ciepła, a wraz ze spadkiem wielkości (jeśli wysokość metra jest mniejsza niż wskazane wskaźniki) wentylacja znacznie się pogorszy.

Gleba jest przygotowywana w następujący sposób:

• Górna warstwa rośliny jest usuwana, warstwa gleby jest umieszczana na swoim miejscu, które jest ubijane po rozlaniu wodą, aby uzyskać warstwę o wysokości 15-20 cm.

• Posyp żwirem lub kruszonym kamieniem i ostrożnie wbij go.

• Na otrzymaną bazę nakłada się wapienną i pokruszoną kompozycję kamienia (można ją zastąpić odpadami budowlanymi, żużlem, bitwą o cegły).

Projekt parteru może się różnić w zależności od charakterystyki gruntu. Między glebą luzem a podłożem z pokruszonego kamienia, gdy gleba ma wysoką wilgotność, wymagana jest dodatkowa hydroizolacja, składająca się z dwóch warstw pokrycia dachowego, folii z tworzywa sztucznego lub warstwy gliny.

Kolejność pracy

Przede wszystkim instalowane są ceglane kolumny. Układanie ceglanych kolumn dla kłód odbywa się z uwzględnieniem ekspozycji na wymaganą odległość – 0,7-1 m między nimi. Do budowy podpór stosuje się wypaloną czerwoną cegłę (nie można użyć cegły silikatowej ani sztucznego kamienia). Kolumny są zainstalowane na obwodzie i pokryte materiałem dachowym do uszczelnienia, na izolacji należy przymocować drewniane pręty o grubości 3 cm poddane działaniu środka antyseptycznego.

Kolejnym etapem jest układanie opóźnień. Kłody są wykonane z połówek kłód, pożądane jest również traktowanie ich środkiem antyseptycznym. Połączenia opóźnień powinny znajdować się powyżej słupków. Prawidłowe położenie skrajnych opóźnień znajduje się w odległości 2-3 cm od ścian. Pozioma pozycja opóźnień jest sprawdzana przez poziom; do podszewki stosuje się pręty o różnej grubości potraktowane środkiem antyseptycznym. Podczas układania kłód dopuszcza się poziomą chropowatość do 3 mm.

Podłoga na kłodach może różnić się strukturalnie od wersji pisemnej: możliwe jest użycie metalowych rur zamiast kolumn z wypalanej cegły, lub podłoga zanurzona może mieć ramę wykonaną z antyseptycznych desek umieszczonych na krawędzi.

Na kłodach układana jest deska podłogowa, która jest przymocowana gwoździami. Deski muszą być mocno dociśnięte do siebie. Jeśli to konieczne, możesz zrobić podwójną drewnianą podłogę, najpierw położyć warstwę przeciągu nieobrzynanych desek, a następnie warstwę hydroizolacyjną i warstwę wykończeniową z deski podłogowej.

 

Dobra wentylacja jest potrzebna w podziemiach, dla których okna wentylacyjne 10×10 cm są wykonane w przeciwległych rogach podłogi, które są zamknięte kratkami, a w piwnicy znajdują się specjalne produkty wentylacyjne, co najmniej dwa dla każdego pokoju w domu.